tortunç masal

Zümrüd-ü-Sevda
Fırtına öncesi göğü bulutlar sardığında

Gösterir biri kendini yasak tepenin başında..

Dehşetle tanıştıklarını anlasalar da heyhat

En son Zümrüt adını duydu nice damat

Merhametsiz pençeler kilitlendi etraflarında

Hevesle sokuldukları ölümün koynunda..

Bağlık tepeye ondan koydular yasak adını

Kulaktan kulağa yaydılar esrarını..

Oradan zalim zalim süzer kararan ufuğu

Ararmış gibi kendince bir mutluluğu..

Beklerken sonsuz aşkı her yıldırımda

Eğri bir ümit belirir bakışlarında..

Yağmurdan başkası saklanmaz aslında

Karardıkça kararan fırtınanın bulutlarında

Derinden işitir kendi şarkısını homurtularında

ve göklerin yargısı başlar inmeye damla damla ardında..

Hoyrat rüzgar bırakmaz derman çelimsiz bacaklarında

ve eridikçe erir ümidi yağmurun altında..

Gönlü kırık kanadı ıslak inine döner en sonunda..

Beslendikçe hiddeti ışığın yokluğunda

Çaresiz mi çaresiz bedenin açlığı karşısında

Tokluğuna yeni bir sevda arayacaktır yarın da..

Bin bedbaht vurulsa da büyülü serin bakışına

Yalnızlığa mahkumdur o koyu yeşil karanlığında...

HT '08